Pogotowie postrzałkowe w Okręgu Gorzowskim jest w trakcie tworzenia. Ze względu na nieliczny skład, szukanie postrzałków poza granicą rejonu działania przewodnika jest możliwe po wcześniejszym uzgodnieniu z członkiem pogotowia.

Zachęcamy wszystkich przewodników tropowców i posokowców do dołączenia do pogotowia postrzałkowego! 

Główne cele pogotowia postrzałkowego w Okręgu Gorzowskim:

• Podnieść jak największą ilość postrzałków każdego gatunku zwierzyny grubej, co wynika z moralności myśliwego i etyki łowieckiej
• Pokazać i docenić psy szukające i dochodzące postrzałki 
• Wesprzeć kasy kół łowieckich dzięki pracy psów
• Wesprzeć i prezentować wyniki pracy psów w naszym okręgu 
• Docelowo mieć pewną, rzetelną i wyszkoloną grupę osób w pogotowiu postrzałkowym z dobrymi psami pracującymi na tropie
• Uczyć siebie i innych jak duże znaczenie ma psi nos

Zasady korzystania z pogotowia postrzałkowego dla kół łowieckich i myśliwych z okręgu:

1. Pogotowie postrzałkowe pomaga, co nie oznacza, że wyręcza. Obowiązkiem każdego myśliwego po zaangażowaniu pogotowia jest udzielenie rzetelnej informacji na temat postrzałka, wskazanie miejsca, daty, godziny, zachowania zwierza po strzale i udział strzelca do końca w dochodzeniu postrzałka z członkiem pogotowia! (chyba że dogadali się inaczej)
2. “Dobrą praktyką” jest zwrot kosztów paliwa dla osoby szukającej z psem przez strzelającego – koleżeństwo
3. Członkowie pogotowia pracują społecznie – proszę to uszanować! i z należytym szacunkiem traktować kolegę oraz psa, naszą rolą i celem nadrzędnym jest odnalezienie postrzałka
4. Strzał łaski oddaje zawsze przewodnik psa! (chyba że dogadali się inaczej z myśliwym)
5. Rola pogotowia postrzałkowego kończy się w momencie odnalezienia sztuki lub dostarczenia informacji kończącej pracę psa i przewodnika, nie mamy obowiązku patroszyć, wyciągać zwierza z lasu itp.
6. Nadrzędną zasadą jest szukanie w dzień, chyba że członek pogotowia wyraża zgodę na przyjazd w nocy
7. “Dobrą praktyką” jest zwrot kosztów szycia psa w wyniku wypadku – ponosi je myśliwy, któremu szukamy postrzałka lub Koło, jeżeli ma taki gest – koleżeństwo
8. O pracy na ścieżce, ilości ludzi w trakcie dochodzenia postrzałka zawsze decyduje członek pogotowia
9. Nie praktykuje się sytuacji, w których po ścieżce przeszło dużo ludzi, psów, wszystkie ślady są zatarte i dzwonimy po pogotowie w myśl “a niech jeszcze sprawdzą, żeby nie gadali”. Każdemu z nas powinno zależeć na podniesieniu sztuki, należy zadbać o prawidła wykonywania polowań i etykę przy sprawdzaniu zestrzału

Zasady obowiązujące członków pogotowia postrzałkowego:

1. Zachować wstrzemięźliwość – nie rozmawiamy o jakości strzału, o płci, wadze i trofeum podniesionej sztuki – “celem jest podnieść sztukę, a nie filozofować”
2. Ustalamy fakty, wydarzenia oraz skład osób, którzy pójdą z nami na ścieżkę zanim rozpoczniemy pracę – należy być stanowczym i konsekwentnym 
3. Należy bezwzględnie zadbać o formalności prawne tj. odstrzał i wpis w rejestr wyjść – przed rozpoczęciem pracy
4. Nie szukamy po zmroku, chyba że na własne ryzyko
5. Strzał Łaski zawsze wykonuje przewodnik psa (chyba że ustalamy to inaczej – ale zawsze to ustalamy!)
6. Mamy ze sobą apteczkę i środki opatrunkowe dla siebie i psa w razie wypadku
7. Pracę w pogotowiu świadczymy bezpłatnie – dobrą praktyką jest, aby myśliwy zwrócił koszt przyjazdu, ale nie oczekujemy tego od nikogo
8. Ewidencjonujemy każdą podniesioną sztukę i pracę “pustą”
9. Nasza rola kończy się w momencie odnalezienia sztuki, nie mamy obowiązku patroszyć, transportować tuszy – informujemy myśliwego lub łowczego koła i wskazujemy miejsce odnalezienia postrzałka

Każdy akt złego potraktowania lub niekoleżeństwa zostanie odnotowany.